Eğer sizin de sevdiğiniz müzik gruplarının çoğu son albümlerini doğumunuzdan en az 20-30 yıl önce çıkardıysa, grup üyelerinin en fazla yarısı bu dünyadan göçmüşse, beni anlarsınız.
Tarz değişimlerine birebir tanık olmamışsınızdır. Yeni albümlerinin çıkışına geri sayım yapmamışsınızdır. Konser turları söz konusu bile değildir. En fazla yeni çıkan bir "best of" ya da restore edilmiş, araya da birkaç farklı orijinal "take" yerleştirilmiş albümlere razı olmak zorunda kalırsınız. Belki artık dedeniz yaşında olan eski grup üyesinin dünya turuna çıktığını duyunca bir yandan sevinip bir yandan iç geçirirsiniz, özellikle sizin ülkenize gelme ihtimali çok düşükse... (konser organizatörleri...size sesleniyorum!)
The Last Shadow Puppets, Arctic Monkeys ile birlikte çok sevdiğim güncel gruplardan biri. AM solisti Alex Turner'ın yakın arkadaşı Miles Kane ile kurduğu TLSP, ilk albümleri The Age of the Understatement'ı 2008'de çıkarmıştı. Ben o zamanlar henüz hayranları değildim ama geçen sene bugünlerde o albümün şarkılarını dinleyip hayran kalıyordum - ve açıkçası yakın zamanda bir reunion beklemiyordum İngiliz "kanka"lardan. Geçen sonbahar, artık AM de yeni albüm çıkarmıyor diye üzülürken TLSP'nin yeni albüm hazırlığında olduğu dedikodularını duymak heyecan verici oldu. Artık çıkacağı tarihe gün sayabileceğim bir albüm vardı!
Ocak'ta ilk single olan "Bad Habits" çıktı ve ilk dinleyişte beni ve pek çok hayranı hayal kırıklığına uğrattı. Bir önceki albümlerine kıyasla sert, ve sanki sadece kendi aralarında eğlenmek için yazılmış bir şarkı izlenimi veriyordu. Deneysel diyebileceğimiz klibi de üstüne gelince "Bunların o eski coşkulu ergen İngiliz hâlleri gitmiş, Los Angeles'a yerleşmiş eşofman giyen tiki rockstarlar olmuşlar" diye düşünüp hafif bir burun kıvıranın bir tek ben olmadığını görüyorum internetteki yorumları okuyunca. Ama yine de çok ön yargılı olmak istemedim ve bekleyelim bakalım, dedim. Dinledikçe de sevdiğimi gördüm. Miles Kane'in baskın olduğu şarkı, ele tarak aldırıp lip-sync yaptıracak derecede gaza getiriyor aslında.
Mart ayında 3 yeni single daha yayımladılar: albümle aynı adı taşıyan Everything You've Come To Expect, Aviation ve Miracle Aligner. EYCTE, aralarında belli belirsiz farklar olan 8 versiyonlu klibiyle "Bu tatlı şeyler ne yapıyor yine?" dedirtti. Bir sahilde kumlara gömülmüş, sadece kafaları gözüken Alex ve Miles, batan (veya doğan?) güneş, kumsala vuran ve arada bizimkilerin saçlarını ıslatan dalgalar ve kızgın ve hüzünlü şekilde dans eden güzel bir kadın. Bad Habits'le alakası olmayan, yavaş ve derin bir şarkı. Alex ve Miles'ın bir kez daha Lennon/McCartney kıyaslaması yaptıran güzel harmonik vokalleri ve Beatles'ın Being for the Benefit of Mr. Kite şarkısını andıran tınısıyla hayranlara "TLSP geri döndü!" dedirten bir şarkı olmuş.
Hemen ardından gelen Aviation, çıtayı daha da arttırdı. Hayranlara "İşte bu!" dedirten, tam TLSP havasında bir şarkı. Dinamik ama gizemli, nakaratına eşlik ettirerek coşturuyor, adeta James Bond havasında. Zaten neden hâlâ bu ikiliye bir Bond filmi şarkısı yazdırmadıklarını anlamıyorum, hep dedikodular çıkıyor ama sonra asılsız olduğunu öğreniyoruz. Klibinde gerek *spoiler alarmı!* Miles'ın kötü adamı öpmesiyle hayranları, özellikle Milex fandom'ına (ne olduğunu sormayın!) bağlı olanları, heyecanlandıran gerek "hmm bu eskinin cılız mop-top saçlı çocukları vücut çalışmış adam olmuş" dedirten ikilinin ellerinde küreklerle kum kazma sahneleriyle yüreklere su serpti Aviation.
Son single Miracle Aligner da pastanın üstündeki kiraz gibi: Alex Turner'ın müzisyen arkadaşı Alexandra Savior ile yazdığı ve AM'in Suck It And See albümünün havasını andıran şarkı, albümün ağır toplarından.
Bu singlelardan sonra sonunda 1 Nisan'da albüm yayımlandı. Albüm kapağını dans eden bir Tina Turner süslüyor 1969'da çekilmiş bir fotoğrafıyla. Bana TLSP'nin ilk albüm kapağını anımsattı, o da 1962'de çekilmiş bir kadın modelin fotoğrafıydı. Alex ve Miles'ın 60'lar sevgisini ve aldıkları ilhamı görebiliyoruz bu kapaklarda.
Çıktığı gün heyecanla Spotify'ı açıp tüm albümü dinledim. Ve tahmin ettiğim gibi, bayıldım! Albümü kapatan şarkılar The Dream Synopsis ve The Bourne Identity, Submarine filminin soundtrackiyle benzer "dreamy" sounda sahip oluşuyla dikkatimi çekti; Alex'in parmağı olduğu her notadan belli. Favorilerimden biri Sweet Dreams, TN oldu; gerek 1950'lerden bir Elvis Presley coverı dinliyormuş hissi uyandıran ritmi ve vokali gerek Alex'in Tennessee'li model sevgilisi Taylor Bagley'e yazdığını belli eden sözleri nedeniyle...
"...You're the first day of spring
With a septum piercing
Little Miss Sweet Dreams, TN"
Severiz böyle kanlı canlı ilham perilerine selam çakılmış şarkıları...
İlk albümdeki gibi yaylılarla süslenmiş, biraz countryden biraz funktan esinlenilmiş tınılarıyla barok pop ve deneysel rock diye kategorilendirmeyi rahatlıkla yapabileceğimiz Everything You've Come To Expect", evet, kendileri daha iyisini yapana kadar The Last Shadow Puppets'tan beklediğimiz her şey.
Albümü şuradan dinleyebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder